# Gençkurgu-- Fantastik # # 3. Fantastik # 1. Akademi # 1. Büyü # 1. Ejderha # 1. Efsane # 1. Elementler # 1. Krallık # 1.Takıntı # 1. Savaş # 3. Merak - Düşünsene, sen büyünün her şey olduğu bir dünyada, zerre kadar büyü gücüne sahip değilsin. Sen bu dünyada hiçbir şey yapmazsın. Her şeyden vazgeç gitsin. Sen doğuştan eziksin ! Cümlesini bitirdikten sonra yüzüme doğru baktı. Gözlerindeki aşağılayan bakışlarla yaptığım mimikleri izliyordu. Sağ elini kaldırıp yüzünü aşağıya yukarı doğru sıvazladıktan sonra eli yüzünde durdu. Elinin yardımıyla sağ gözünün göz kabağını havaya kaldırdı. Işaret ve orta parmağını gözünün üstüne yerleştirip göz bebeğinin iyice görmemi sağladı. Göz bebeğinin içinde bile beni aşağılayan, hor gören bir tutum vardı. Elini yüzünden çekip gözlerini gözlerime tekrar dikti ve güçlü kahkahalar atarak gülmeye başladı. O kahkahalar attıkça içimde kopan fırtınadan haberi bile yoktu. - Yanılıyosun ! Dedim sesim güçlü ve yüksek çıkmıştı. Yüzüne doğru baktığımda anlamsız gülümsemesi kaybulmuş şaşkın bir şekilde bakıyordu. - Ben ezik değilim. Ben güçsüzleri korumak için kendini ateşe atmış biriyim. **************** İçinde bulunduğum Daryon krallığı da dahil bütün dünya büyü gücü üzerine kuruluyken benim içimde hiçbir büyü gücü yoktu. Köyümüze gelen elçinin beni akademiye götürmesi ile bütün hayatım kökten değişti. Şimdi ejderhayı ve yeni sahip olduğum güçleri kullanarak en güçlü olmak zorundaydım. Bu sayede canımdan bile değer verdiğim herkesi koruyabilecektim.

Bir Bl novelin ekstrası oldum. Ben, sıradan, klasik bir bl novelin ekstra karakteriyim. Novelde göründüğüm tek yer, bir kaç kez ana karakterlerin yanlarından geçmiş olmam. Cidden başka hiçbir özelliğim yok. Ana karakter olabilirdim, kötü hatta top yemi bile olabilirdim. Fakat hiçbirisi değilim. Mutsuz muydum? Tabi ki değilim!

Ben hayatım boyunca içeceğim suya kadar hesaplardım. Kontrol edemediğim olaylar beni aşırı sinirlendirir ve ağlatırdı. Sonunda tekrar konuşmaya karar veren adama bakarken "İsmin ne?" diye sormasıyla kaşlarımı çattım. Asabiyetle "Senin ismin ne?" diye sordum. Sonuçta başına saçma olaylar gelen ve bulunduğu yerden farklı bir yere düşen benim. Onun bana değil benim ona güvenmemem gerek. Yeşil gözlerin sahibi tehlikeli bir gülümseme eşliğinde bana bakarken konuştu. "Aison, ismim Aison DAMARİS." Duyduğum isim ve soy isimle beynimden vurulmuşçasına ona bakakalırken nefes almayı kestim. Bunun büyük bir tesadüf şaka ya da onun gibi bir şey olması için kendimi ikna etmeye çalışıyordum ama şoktan kurtulamıyordum. Çünkü Aison Damaris ismini en son okuduğum kitapta aşık olduğum Andre'den duymuştum. Onun baş düşmanı olan Kan Sarayı'nın kralı Aison Damaris şu an karşımda duruyor olamaz. Olamaz değil mi? ⚡🔥 Başlangıç Tarihi: 28.08.2024

Lyra Veylin, sıradan bir okul gününde rastladığı bir masal kitabının ardında gizlenmiş bir geçidin varlığından habersizdi. Kitaptan yükselen bir ninni, onu kendi dünyasından koparıp Ethernatus Akademisi'ne sürükledi-beş elementin güçlerine göre yurtlara ayrılmış gizemli bir büyücülük okuluna. Ancak tören günü Kadim Kitap konuşmayı durdurdu. Onun içinde hiçbir element gücü bulamıyordu. Ne ateş, ne su, ne yıldızlar... Lyra, hiçbir yurtla eşleşmeyen ilk öğrenciydi. Peki ya Lyra'nin gücü henüz uyanmamışsa? Ya da... onun gelişi eski bir efsaneyi gerçekleştirecekse? Akademide arkadaşlık, sırlar, rekabet ve gizemli bir öğrenci ile yolları kesişen Lyra, kendi kaderini bulmak için yalnızca cevaplar değil, kendini de keşfetmek zorunda. Bilinmeyen bir evrende Uykuda bekleyen kadim bir güç. Ve her satırı karanlıkla yazılmış, unutulmuş bir masal. Bazen ait olmadığın yerde bile seni kaderin bekler. ___________________________________________ Bu isimde yazılmış ilk kitaptır.Tüm hakları bana aittir. Çalıntı veya alıntı olduğu anda yasal işlem başlatılacaktır.

Üniversiteyken hoşlandığı çocuğu kıskandırmak için gidip sınıfın inek çocuğunun kucağına düşer... ⛓️‍💥🪽 Adam yıllar sonra öğretmen olduğu köyde Karadenizli ve Fırtına lakaplı bir yüzbaşı olarak karşısına çıkar. "Sıcaklığın hala kucağımda, öğretmen hanım."

18 yaştan küçükler girmesin!! kısa +18 hikayeler

Okuduğunuz bir romanın içinde kötü karakter olarak uyanırsanız ne olurdu? ... #1 - Dram #1 - Tarihi #1 - Prenses #1 - Krallık #1 - Novel #1 - Karakter #1 - Büyü #1 - Mary #1 - Fantastik

"Bu okulda öğretmen yok, hepsi bizimle yaptıkları ölüm düellarında öldü. Hepimiz çok özeliz, burada birbirimizi eğitiyoruz." ~BURADA TEK KIZ SENSİN... Zombi salgınından sağ kurtuldun ve sağ kurtulan garip güçleri olan çocuklar seni birlikte yaşadıkları ve birbirlerini eğittikleri şatoya getirdi. Burada çocuklar ışık ve gölge olarak ikiye ayrılmışlar. Işıklar iyiliği gölgeler kötülüğü savunuyor ama temelde hepsinin amacı hayatta kalmak. Senin ise ışık mı gölge mi olmak kendi kararın... Ayrıca bir özel gücünün olmadığını düşünüyorsun. Buradaki tek kız olman da ayrı bir delilik.~

Ölüm uşaklarını peşime salmıştı. Soluğum korkunun soluğuna karışmıştı. Koşuyordum. Sivri dalların berelediği bacaklarım hiç durmadan hareket ediyordu. Göğsüm inip kalkıyor, kalp atışlarım boğazımda hissediliyordu. Karanlığın bağrında yalpalayan adımlarım kör bir noktaya takıldığında, bedenim tek seferde yere serildi. Dizlerime saplanan dikenler dilime canhıraş bir çığlık yuvarladı. Daha fenası yaklaşan adım seslerinin içime boca ettiği keskin ürpertiydi. "Yardım edin! Biri bana yardım etsin." Avuçlarımı kurumuş yapraklara bastırdığımda, yükselen çıtırtıları kulaklarımı tırmaladı. Kalkmak istedim, karnımda yine aynı kıpırtıyı hissettim. İçimde nereden geldiği, nasıl benimle olduğunu bilmediğim bir şey vardı. Tıpkı benim gibi çaresizce kıpırdanıyordu. Titreyen parmaklarımla karnıma dokundum. Islak yüzümü köhne ormanın derinliklerine çevirip daha güçlü bağırdım. "Yardım edin! Biri bize yardım etsin!" Yeniden koşmaya başladım. Dizlerimden akan kanların çıplak ayaklarıma süzüldüğünü hissedebiliyordum. Güçlükle ayakta tuttuğum bedenim bu kez bir ağaca çarptı. Kendimi sırt üstü yerde bulduğum an gözlerim korkuyla açıldı. Çaptığım şey ağaç değil bir yabancının sert gövdesiydi. Ancak o, bir çınar ağacı kadar uzun ve yapılıydı. Karanlık tüm ayrıntılarını ustaca gizlerken, üzerimde tepkisizce gezdirdiği bakışlarını ve silüetini ele veriyordu. Dirseklerimin üzerinde kalkmaya çalıştım. Buraya kadardı, gücüm tükenmişti. "S-sen..." Bir adım attı. Büyük ve yara izlerinin barındığı parmakları önüme uzandı. "Yardım istiyordun, değil mi?" Sesinin bir rengi olsaydı, bu kesinlikle siyah olurdu. Sesi, şavkı kırık bir siyahtan ibaretti. Şeytanın adaletsiz oyununda bana sunulan başka bir seçenek yoktu.

Birgün bir kadın ormanda ışık kümesinin içinde kızıl sislerle çevrili kundakta bir bebek bulur. Onu evine götürür. Kadın bebeği benimser ve bağlanır. Zamanı gelince kimi büyüttüğünü anlayınca ondan kopacağını bilemeden... Büyüttüğü bebek bir gezegenin varisidir. Kadim bağın sahibi... Başka bir gezegende dört büyük ırkın yaşamını sürdürdüğü Azrathia kurtarıcısını beklemektedir... Nermin Quliyeva Tüm hakları saklıdır! Bu isimde yayımlanan ilk ve tek kitaptır.