Δύο Προτάσεις (Β' Μέρος)

                                    

                                              


                          
Επιστρέφοντας στο σπίτι της Νίνας, ο Άλεξ έβαλε το αυτοκίνητο στο γκαράζ και σβήνοντας την μηχανή, βγήκε και κατευθύνθηκε προς τη θέση του συνοδηγού. Η κατάσταση με το βάδισμά της Νίνας είχε βελτιωθεί αρκετά ώστε να τους επιτρέπει να παρκάρουν κανονικά και όχι ακριβώς απ' έξω απ' την εξώπορτα, αλλά όχι τόσο ώστε να διανύει όλη αυτή την απόσταση χωρίς βοήθεια. Όπως και κάθε άλλη φορά που γύριζαν από τις φυσικοθεραπείες, ο Άλεξ την στήριξε γερά πάνω στον ώμο του και εκείνη με μικρά αλλά σταθερά βηματάκια περπάτησε μέχρι την είσοδο. Το κινητό του τους διέκοψε λίγο πριν φτάσουν στο ασανσέρ και ο Άλεξ βλέποντας στην οθόνη ποιός τον καλεί, έσπευσε να απαντήσει.
                          
«Ναι κυρία Ελευθερία, τώρα μόλις γυρίσαμε από τη φυσικοθεραπεία. Ναι, πάει πολύ καλά, ο γιατρός είναι αρκετά αισιόδοξος...»

                          
«Ρε μαμά, σταμάτα να του μιλάς! Θα πέσω.», φώναξε η Νίνα παραπατώντας. Ο Άλεξ έβαλε τα γέλια και την αγκάλιασε ακόμα πιο σφιχτά με το αριστερό του χέρι.
                          
«Ναι, κυρία Ελευθερία, σας κλείνω να την ανεβάσω επάνω. Θα σας τηλεφωνήσω πάλι το βράδυ να σας πω πώς είναι. Ναι, ναι, μείνετε ήσυχη. Γεια σας.»
                          
«Αυτό που τηλεφωνιέστε 100 φορές τη μέρα δεν μπορώ να το καταλάβω.», γκρίνιαξε η Νίνα καθώς την έπιασε σφιχτά από τη μέση. «Λες και θα γίνει κανένα θαύμα μέχρι το βράδυ και θα έχω αρχίσει να χοροπηδάω.»
                          
«Κι αν γίνει; Να μην την έχω διαβεβαιώσει την γυναίκα ότι θα το μάθει αμέσως;»
                          
«Άλεξ, σταμάτα να με κοροϊδεύεις.»
                          
«Δεν σε κοροϊδεύω, μωρό μου, απλά προσπαθώ να σου εξηγήσω ότι η μαμά σου σ' αγαπάει πολύ. Όπως άλλωστε και η δική μου. Γι' αυτό αντί να γκρινιάζεις που ανησυχούν, απλά αποδέξου το και συνήθισέ το.», σχολίασε, φιλώντας την τρυφερά στο μάγουλο. Η Νίνα έμεινε κάγκελο. Μ' αυτά και μ' εκείνα την είχε ξεχάσει εντελώς την κυρία Διονυσία.
                          
«Άλεξ, δεν πιστεύω να έρθει η μητέρα σου τώρα κοντά στην Αθήνα;», τον ρώτησε έντρομη. Την τελευταία φορά που είχε επισκεφτεί την οικογένεια του Άλεξ στο Βόλο, η μητέρα του της είχε υποσχεθεί ότι θα έρθει στην Αθήνα να τους δει και τώρα με το ατύχημά της, η Νίνα ξέχασε εντελώς να του υπενθυμίσει να μην την αφήσει να έρθει.
                          
«Γιατί;», την ρώτησε με ένα ύποπτα ανέκφραστο ύφος.
                          
«Γιατί δεν θέλω να με δει έτσι. Κάτσε πρώτα να γίνω καλά και μετά...»