Son bir kere denizin huzur veren kokusunu içime çekip  hapsettim ve bir adım daha attım ölümün kıyısına. Artık tekbir adımım kalmışken yanıma birden yaklaştığını hissettim ona baktığımda öylece kaldı. Ne tuhaf değil mi son gördüğüm yüzün onun olacağı.

"Yine mi sen bırak artık düzelmeyecek anla küçüklüğümden beri hiç düzelmedi içimde bir yer vardı, uçsuz bucaksız sonunu hiç bilemediğim bir boşluk.O büyüdükçe ben küçülüyordum, ben küçüldükçe içime sığamıyordum. En kötüsü bunu ben seçmedim buna mecbur bıraktılar ve artık mecbur kalmak istemiyorum bu dünyanın pisliğini kötülüğünü kirlenmişliğini ne ruhumda ne bedenimde taşıyacak halim var. Benim içimdeki boşluk kazandı ve ben içimde ne büyüyor ne küçüĺüyorum çünkü artık gitmek istiyorum" 

Gözünden iki damla yaş aktı genç adamın "Hani bana yemek yapmasını öğretecektin söz vermiştin gitme beni de senle götürme"

07.04.2016
All Rights Reserved