Η ώρα είχε πάει 02:00 κι ακόμα δεν είχε καταφέρει να κοιμηθεί. Είχε προσπαθήσει αρκετές φορές να χαλαρώσει, να σκεφτεί κάτι ευχάριστο, ακόμη και να μετρήσει προβατάκια, αλλά με το που έκλεινε τα μάτια του, το μυαλό του κατακλυζόταν από άγχος. «Πώς θα το τολμήσω αυτό αύριο;», μονολόγησε ξεφυσώντας για χιλιοστή φορά κι ύστερα έκανε να αλλάξει πλευρό.
«Ακόμη δεν κοιμήθηκες;», ακούστηκε η κοιμισμένη φωνή της Νίνας. Ο Άλεξ σιχτίρσε την ώρα και τη στιγμή που η αϋπνία του είχε γίνει η αιτία για να ξυπνήσει και με απαλές κινήσεις πλησίασε κοντά της.
«Κοιμόμουν.», είπε και τη φίλησε στο μέτωπο. «Απλά σηκώθηκα να πιω νερό.»
«Ψεύτη! Σ' ακούω εδώ και ώρες που στριφογυρίζεις ξεφυσώντας. Ακόμα τον αυριανό αγώνα σκέφτεσαι;»
«Ναι.»
«Μην ανησυχείς. Όλα καλά θα πάνε.»
«Εύκολο να το λες.»
«Δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι.», μουρμούρισε. «Έχεις κάνει καλή προετοιμασία κι όλα θα πάνε όπως τα προετοιμάσαμε. Άλλωστε, δεν είναι κι η πρώτη φορά που θα διαγωνιστείς, έτσι δεν είναι;»
Κι όμως, ήταν. Μπορεί να μην ήταν η πρώτη φορά που θα διαγωνιζόταν αλλά γι' αυτό που είχε στο μυαλό του να κάνει, σίγουρα ήταν η πρώτη φορά.
«Άλεξ,...», μουρμούρισε ξανά η Νίνα στην προσπάθειά της να βολευτεί στην αγκαλιά του. «Ό,τι και να γίνει αύριο να ξέρεις ότι σ' αγαπάω.»
«Θα μ' αγαπάς ακόμη κι αν γίνω τελείως ρεζίλι;»
«Γιατί να γίνεις ρεζίλι;», τον ρώτησε στρέφοντας τα γεμάτα απορία μάτια της προς τα δικά του. Ο Άλεξ έκανε απλά πως δεν καταλάβαινε την ερώτηση.
«Δεν ξέρω... υποθέσεις κάνω!»
«Θα σ' αγαπάω ακόμη κι αν βγεις να διαγωνιστείς φορώντας στρινγκ.»
«Νίνα!»
«Δεν φταίω εγώ. Εσύ ρώτησες.» σχολίασε σκασμένη στα γέλια. «Έλα, πάρε με αγκαλίτσα τώρα και σταμάτα να βασανίζεις το μυαλό σου. Όλα καλά θα πάνε.»
Ο Άλεξ την έσφιξε στην αγκαλιά του και λίγο πριν της χαρίσει το τρίτο του φιλί για καληνύχτα, η Νίνα είχε παραδοθεί ξανά σε έναν βαθύ ύπνο. Είχε δίκιο σ' αυτά που του είπε, έπρεπε να χαλαρώσει. Άρχισε να της χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά και καρφώνοντας το βλέμμα του στη φωτογραφία που στόλιζε το κομοδίνο του – εκείνη που είχαν τραβήξει μαζί στο Φάληρο όταν τη φίλησε για πρώτη φορά – τελικά κατάφερε να κοιμηθεί λίγο αργότερα, νιώθοντας σχεδόν ολοζώντανη την ανάμνηση αυτού του φιλιού στα χείλη του.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Dreams of Dancing...
RomanceΝίνα: Τον θέλει σαν τρελή, αλλά πρέπει πάσει θυσία να μείνει μακριά του. Άλεξ: Την θέλει σαν τρελός και δεν θα αφήσει τίποτα να τον εμποδίσει από το να την κερδίσει. Εσείς; Τί θα κάνατε αν θέλατε κάποιον πάρα πολύ, όμως δεν μπορούσατε να τον έχετε;
